Ik heb een fase gekend waarin het nodig was de duisternis te negeren. Slecht nieuws keek ik niet naar, totale acceptatie van alles in het leven zelf. Daarna kwam ik in een fase terecht die me leerde dat stilte soms consent betekent, en dat je stem gebruiken tegen onrecht heel krachtig kan zijn. Maar deze periode heeft me niet alleen geleerd op een accurate manier op de duisternis in de buitenwereld te reageren, maar vooral te kijken naar dieper liggende behoeften achter oude pijn. Vaak vermomt als donkere gedachten of toxische behoeftes, maar prik erdoorheen en er komen heel andere, gezonde, verlangens tevoorschijn. Schaduwwerk: pijn aankijken om het te helen en de dieper liggende verlangens te onthullen.