Soms is er geen andere keus dan los te laten. Maar soms voel ik dat het beter is los te laten... en gaat het niet. Zelfsabbotage. Allerlei gehechtheden die me vastgelijmd op mijn plek houden. Wat vaak niet goed is voor mij. Maar al doende leert men.
Loslaten
Mijn ziel leidde me steeds verder,
en ik luisterde naar die innerlijke herder.
Tot het moment kwam waarop ziel zei:
"Je moet loslaten, doe het voor mij."
Paniek overspoelde me als de zee,
aangestuurd door Poseidon zelf.
Intense golven namen mijn vertrouwen mee,
loskoppelend van mijn Zelf.
Arrogantie wisselde zich af met de zeegolven,
gedwee besloot ik het ego te volgen.
Het vormde ijskristallen over mijn Zijn,
maakte mijn vlam ineens weer klein.
Ik koos het pad van twijfel,
van hemel terug naar hel.
Elke keus angstig of onbewust,
leidde tot alleen maar meer onrust.
Een les nog steeds niet geleerd,
vasthouden is soms echt verkeerd.
Nu hopende het tij te keren,
en eindelijk de kunst van loslaten te leren.